Επέκεινα

Από την ιδρυτική εμπειρία του 1848 μέχρι την εμπειρία της Κομμούνας, η πραγματική κίνηση που τείνει στην κατάργηση της κατεστημένης τάξης πραγμάτων απέκτησε μορφή και δύναμη, διαλύοντας τις δογματικές εμμονές και περιγελώντας το ύφος χρησμού της επιστημονικής βεβαιότητας.

Η εποχή μας κινδυνεύει να είναι η εποχή της εξαφάνισης του ασυνειδήτου...

Θέλοντας να αρθρώσει μία απάντηση στη ζωοφιλία του σαλονιού και των του σόου, αυτό το βιβλίο υποστηρίζει μία ξεκάθαρη θέση: η εκμετάλλευση και η θανάτωση των ζωικών σωμάτων αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ιδεολογίας και των πρακτικών της εξουσίας...

Αν καταμεσής μιας παθιασμένης αφοσίωσης ή αναμονής μας εξαπατήσει αναπάντεχα το αναμενόμενο, γίνει ο κόσμος μονομιάς «άλλος», ώστε εντελώς ξεριζωμένοι να χάσουμε το έρεισμά μας σ’ αυτόν, τότε θα πούμε αργότερα, αναστοχαζόμενοι από την ανακτημένη σταθερή θέση μας, ότι αυτό που βιώσαμε ήταν σαν να «είχαμε πέσει από τα σύννεφα»...

Ο παρών Τόμος III εξετάζει τα φροϋδικά κείμενα τα οποία γράφτηκαν μεταξύ των ετών 1910 και 1917 - την περίοδο κατά την οποία η ψυχαναλυτική εξέλιξη βρέθηκε στο ακμαιότερο σημείο της...

Στη βάση αυτού του βιβλίου βρίσκεται η πεποίθηση, ότι η κριτική στάση απέναντι στην επιστήμη είναι κάτι που αποτελεί μια εντελώς αναπόδραστη ανάγκη για την εποχή μας...