Kείμενα γραμμένα από το 1968 έως το 2023 για πρόσωπα, γεγονότα και ημέρες που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ποιητική πορεία και στη ζωή του Γιώργου Μαρκόπουλου...
Είτε προ πολλού, από τα χρόνια του Λεονάρντο ντα Βίντσι και έως τα τέλη του 19ου αιώνα, είτε προ ολίγου, από τις αρχές του 20ού αιώνα έως τις μέρες μας, οι ανθρώπινες πράξεις και επιθυμίες καλλιεργούνται στον κήπο της Ζωής και θορυβούν στα μονοπάτια του Βίου...
Μια τετραμελής οικογένεια, ο Πο, η Μαρία και τα δυο τους παιδιά, φτάνει στο αγαπημένο τους ξενοδοχείο, όπου τα τελευταία χρόνια περνούν τις καλοκαιρινές τους διακοπές...
Σε έχει καλέσει ποτέ στο τηλέφωνο ο Γιατρός; Το σήκωσες; Θα σταματούσες δυο ποιητές καθώς αρπάζουν έναν άγγελο; Τι εντολές θα έδινες στην τεχνητή νοημοσύνη ώστε να δημιουργήσει το πιο απόκρυφο πορτρέτο σου; Σκέφτηκες ποτέ να στείλεις γράμμα στον άγιο Χάρο; Τι θα του ζητούσες; Θα μπορούσες να μετατρέψεις ένα φτηνό βιολί σε όργανο εξαιρετικής μαστοριάς με ένα δάκρυ; Τι θα έκανες αν έπρεπε να ανακρίνεις κάποιον που ζει με το ενδεχόμενο της αυτανάφλεξης; Θα έτρωγες ποτέ ένα μήλο, αν πάνω του κάθονταν αγαπημένοι νεκροί; Και, κυρίως, μπορεί ένας υπναγωγικός σπασμός να χωρέσει το τράνταγμα της ζωής σου; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που προκύπτουν μέσα από τις αφηγήσεις του βιβλίου...
Πάλι ξεχάστηκε, Μανώλη, η πληγή και κύλησε ζεστό το αίμα ξεφυλλίζοντας Από την έρημη λεωφόρο γεμάτο το καμιόνι ξαναπέρασε Μια νεκρική πομπή τα άψυχα σώματα και στο αδειανό πρώτο βαγόνι ανακατεύτηκαν τα φύλλα Χαϊδάρι - Χαυτεία· νέα στάση Μαιευτήριο...
Είναι καλοκαίρι και η ετήσια υπαίθρια αγορά με τις αντίκες και τα συλλεκτικά αντικείμενα της Ντεγκεμπέργια προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες στο γραφικό Εστερλέν...
Ανάντα Η ευδαιμονία της ύπαρξης Εκεί που η ουσία δίχως τα όρια της μορφής της κατοικεί και ανεμπόδιστη απ’ τα πρέπει της ζωής υπάρχει, εκεί στον χώρο της βαθιάς σιωπής η αληθινή χαρά της ύπαρξής μας μένει...
Αγαπητά μου τρωκτικά, Εσείς γνωρίζετε τις ιστορίες μου; Πρόκειται για ξεκαρδιστικές περιπέτειες, πιο τρυφερές από τη μοτσαρέλα, πιο νόστιμες από τη γραβιέρα και πιο αρωματικές από την παρμεζάνα… Είναι ιστορίες που θα σας μείνουν αξέχαστες! Σας το εγγυώμαι εγώ, ο Τζερόνιμο Στίλτον...
Η βία μπορεί να πάρει πολλές μορφές, όμως η χειρότερη είναι εκείνη που κρύβεται πίσω από ένα συμπαθητικό πρόσωπο, που εξαπατά με το παρουσιαστικό του...