Τι ήταν ο ελτζής, ο βεκίλης και ο καϊμακάμης; Ποια ήταν η διαφορά του αρματολού από τον κλέφτη; Ποιοι ήταν οι Κακλαμάνοι, οι Ταλαρίσιοι και οι Χαλδούπηδες; Ποιος ήταν ανώτερος: ο αγάς, ο πασάς ή ο μπέης; Το μπρίκι ήταν πιο δυνατό, η κορβέτα ή η φρεγάτα; Ποια θέση είχαν στο οθωμανικό σύστημα ο σούμπασης, ο τασιλτάρης και ο ζαμπίτης; Ποια σημασία είχαν στα ελληνικά της εποχής οι λέξεις λουφές, πρέζα και τερτίπι; Καθώς βαίνουμε προς τον εορτασμό των 200 χρόνων από το ιδρυτικό γεγονός του νεοελληνικού κράτους, τα κείμενα της εποχής θα βρεθούν στο προσκήνιο...
Είναι αλήθεια όχι υπάρχει αρχαία ελληνική φράση μόνο με φωνήεντα; Πού βρίσκεται η θρυλική Νομανσλάνδη; Από πού πάνε για το Παλιοκατσικόρεμα; Πότε έζησε ο περίφημος βιολιστής Ροβιόλης; Τι είναι τα παντογράμματα και σε τι διαφέρουν από τα λιπογράμματα; Μπορείτε να φτιάξετε μια λέξη με έξι Υ; Ποιος μεγάλος ποιητής αγαπούσε πολύ τις ομοιοκαταληξίες με ομόηχες λέξεις; Σε ποιο μέρος κατοικούν οι Σούρδοι; Ποια είναι η μεγαλύτερη ελληνική λέξη και τι σημαίνει; Γιατί λέμε ψιλόν το ύψιλον και το έψιλον; Πού γεννήθηκε ο Δαίμονας του τυπογραφείου; Πού βρίσκεται η Μποχαλία; Ποιος πρωθυπουργός έπεσε θύμα γλωσσικού μύθου; Η απάντηση σε αυτά και σε πολλά ακόμα ερωτήματα βρίσκεται στο βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας, όμως ο βασικός στόχος του συγγραφέα δεν είναι να διδάξει, όσο, κυρίως, να τέρψει, αφού ήδη από τον τίτλο ισχυρίζεται πως "Η γλώσσα έχει κέφια"....