«…Ακολουθώντας το θρησκευτικό και συγχρόνως πολιτικό πρόγραμμα της, η «χριστιανικότατη» Βενετία (christianissima Signoria) όφειλε να βοηθά και να προστατεύει τους ιερούς τόπους, σύμφωνα πάντα με όσα διακήρυτταν τα διοικητικά της όργανα, και πρωτίστως τη μονή Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά που διατηρούσε πλούσιο μετόχι στον Χάνδακα της βενετοκρατούμενης Κρήτης...