Από τον Κορμό του Μπελβεντέρε που ανάλυσε ο Βίνκελμαν έως την οικιακή διακόσμηση των κολίγων της Αλαμπάμα που περιέγραψε ο Έιτζι, περνώντας από μια επίσκεψη του Χέγκελ στο μουσείο, μια διάλεξη του Έμερσον στην Βοστώνη, μια βραδιά του Μαλαρμέ στα Φολί Μπερζέρ, μια έκθεση στο Παρίσι ή τη Νέα Υόρκη, μια σκηνοθεσία στη Μόσχα ή την κατασκευή ενός εργοστασίου στο Βερολίνο, ο Jacques Rancière εξετάζει δεκατέσσερα συμβάντα ή στιγμές, γνωστά ή σκοτεινά, προκαλώντας μας να αναρωτηθούμε τι κάνει την τέχνη και τι κάνει η τέχνη...
«Σε τούτο εδώ το βιβλίο συγκεντρώνονται πάνω από τρεις δεκαετίες σκέψης και έρευνας για τον χαρακτήρα της οικιακής εργασίας, της κοινωνικής αναπαραγωγής, των γυναικείων αγώνων στο πεδίο αυτό – των αγώνων για να της διαφύγουν, να βελτιώσουν τις συνθήκες στις οποίες πραγματοποιείται, να την ανασυγκροτήσουν έτσι ώστε να προσφέρει μια εναλλακτική στις καπιταλιστικές σχέσεις...
Από την εποχή της ατμομηχανής, της πρώτης μηχανής με κυβερνήτη, όλα τα άξια λόγου αυτόματα, τα οποία αποκαλούμε ρομπότ όταν το αδιαφανές εσωτερικό τους κύκλωμα έχει ανθρωπόμορφo περίβλημα, βασίζονται στην ίδια σχεδιαστική φιλοσοφία...
Το παράξενο καλοκαίρι του 1913 είναι το τελευταίο στο οικοτροφείο του Οντερκούλε, όπου αγόρια παλαιών κι ενίοτε ξεπεσμένων αριστοκρατικών οικογενειών καλούνται να εκπαιδευτούν σε έναν τρόπο ύπαρξης ολοένα και πιο ξεκομμένο από την πραγματικότητα των ραγδαίων μετασχηματισμών λίγο πριν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο...
Το βιβλίο περιλαμβάνει κείμενα της Μαρίας Μαντουβάλου, καθώς και κείμενα που έχει γράψει σε συνεργασία με τις Μαρία Μαυρίδου, Ντίνα Βαΐου, Λουίζα Μάρθα και Ευαγγελία Μπαλλά...