Ο Έκτορας, στη συλλογή του Ιωάννη Βρεττού, εξομολογείται ό,τι πέρασε στην Τροία, ό,τι ο ομηρικός Έκτορας δεν είδε, αλλά κατάλαβε και κατέγραψε. Κι όλα αυτά, για να καταλήξει να μιλά για το σήμερα, να φτάσει τελικά στο παρόν, με όλη την ποιητική, ιστορική και εμπειρική σκευή, προκειμένου -όχημα στα χέρια του ποιητή- να αποτυπώσει ό,τι εξελίσσεται μπροστά στα μάτια του σύγχρονου ανθρώπου. Με πάθος και σαρκασμό· με τρυφερότητα. [...] Το φως στα μάτια σας ποτέ δε θα χαράξει. Αίμα θα τρέξει στου μαντείου την πηγή Δράμα που παίζεται η τελευταία πράξη. Μες στην ομίχλη θα ζητάτε την γραφή Και στα ερείπια το πρόσωπο του Άδη Για όλους χάραξε ομαδική ταφή Ρίζωσε μέσα σας του δήμιου το χάδι. Θα φύγω με την ταχεία των 00:00 Αυτή δεν έχει καθυστέρηση ποτέ. (απόσπασμα από το βιβλίο)