Το δέντρο κι εγώ Με το σώμα μου, κοντά στις ρίζες του με τις σκέψεις μου φτάνω τα ψηλά του κλαδιά κι ανέρχομαι στον ήλιο των δέντρων το ταβάνι να χαϊδέψω τα δέντρα γράφουν χρόνια με τα δαχτυλίδια τους ζέστη και κρύο, ξηρασία κι υγρασία κι εγώ γράφω τα συναισθήματα μου στο χαρτί χαρά και λύπη, αγάπη και μοναξιά που είμαστε αγαπητοί ο ένας στον άλλο συχνά, τον κορμό του δέντρου αγκαλιάζω ίσως και να θυμάται το άγγιγμα μου και τις αναμνήσεις μου που θροΐζουν...