Κάθε κατάκτηση αρετής που δεν έχει σαν βάση την ταπείνωση είναι σαν μία ‘’κινούμενη άμμος’’, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να καταρρεύσει. Η ‘’πολυπόθητη’’ και ‘’παρεξηγημένη’’ από πολλούς, ταπείνωση, είναι το ισχυρό εκείνο θεμέλιο που σταθεροποιεί το οικοδόμημα του αγωνιζόμενου πιστού. Ταπεινοί θάμνοι νοούνται όλοι εκείνοι οι ταπεινοί μαχητές, που ακουσίως ή εκουσίως ταπεινώνονται στο διάβα της ζωής τους. Η το Θεό, έρχεται για να μας βάλει στον φιλότιμο αγώνα της κατάκτησης της αρετής αυτής. Οι ασθένειες, οι αποτυχίες και κακοτυχίες είναι πολλές φορές η ‘’κρυπτογραφημένη’’ αγάπη του Θεού, η οποία στέλνεται για να μετουσιωθεί σε ακούσια ταπείνωση, αφού εμείς από μόνοι μας δεν ταπεινωνόμαστε εκουσίως. Η ταπείνωση θέλει το χρόνο της.. Δεν αποκτιέται από τη μία μέρα στην άλλη. Η ίδια η ζωή και οι καταστάσεις της, μας βάζουν στον αγώνα της ταπείνωσης. Όλοι και όλα, κάποια μέρα θα ταπεινωθούν, κατά το ‘’παν γόνυ κάμψη επουρανίων και επίγειων και καταχθονίων και πάσα γλώσσα εξομολογήσηται ότι Κύριος Ιησούς Χριστός εις δόξαν Θεού Πατρός (Φιλ. Β’, 10-11). Θα είναι για το δικό μας καλό, αν πορευτούμε από αυτή τη ζωή στο δρόμο της ταπείνωσης, γενόμενοι ‘’ταπεινοί θάμνοι’’, για να μην βρεθούμε (που θα βρεθούμε) προ μεγάλων εκπλήξεων κατά την Δευτέρα Αυτού Παρουσία!