Κινηματογράφος, Ελληνικός

Γεμάτος από καμικάζι, χαρούμενους κομπιναδόρους, ατίθασους μαθητές και μια παλέτα από αντίστοιχους τύπους να ισορροπούν μεταξύ κωμωδίας και δράματος, ο Νέος εμπορικός κινηματογράφος της δεκαετίας του 1980 υπήρξε ίσως η πιο «ηχηρή» απάντηση στο προσωρινό τέλμα, στο οποίο είχε προηγουμένως περιέλθει η εμπορική κινηματογραφική παραγωγή...

Πρόκειται για μία σημαντική μελέτη που διερευνά τη σχέση ιστορίας και κινηματογράφου, με σημείο αναφοράς το Προσφυγικό, στις διάφορες πτυχές του (πολιτικοί πρόσφυγες, εσωτερικοί πρόσφυγες, Μικρασιάτες, Πόντιοι, Έλληνες της Κωνσταντινούπολης), όπως αυτό οπτικοποιείται στην ελληνική κινηματογραφική παραγωγή, κατά τη Μεταπολεμική περίοδο μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα, επιχειρώντας μία καταγραφή και παρουσίαση των ταινιών μυθοπλασίας που αναφέρονται στο θέμα των προσφύγων...

Κείμενα για ουκ ολίγες βαθιά υποτιμημένες ταινίες, κυρίως από τη δεκαετία του ’70, που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό (γυναικείο και αντρικό), την ερωτική περίπτυξη ή και την ερωτική πράξη καθαυτή, τοποθετώντας τα όλα τούτα εντός του ελληνικού τοπίου (φυσικού ή αστικού)...

Ο Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος (ΝΕΚ), που έλαμψε κατά τη δεκαετία του 1970, είναι από τα σημαντικότερα καλλιτεχνικά κινήματα στην Ελλάδα του τέλους του Εικοστού αιώνα...

Εστιάζοντας στη μελέτη του κινηματογράφου του φανταστικού, δηλαδή την προβολή στη μεγάλη οθόνη μιας πραγματικότητας που διαφεύγει των ορίων της αισθητηριακά αντιληπτής πραγματικότητας, όπως αποδίδεται μέσα από την οπτική του κινηματογραφικού δημιουργού, προσεγγίζουμε την προσπάθεια των σκηνοθετών που ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος να διερευνήσουν μια άλλη, πολλές φορές πιο σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης υπόστασης και να δώσουν στον θεατή «μια εναλλακτική αντίληψη της πραγματικότητας»...