Στήν ἱστορία τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας μας ὑπάρχουν πολλά γεγονότα, ὅπου διαλάμπει ἡ παρθενία, ἡ ἁγνότητα, ἡ σωφροσύνη καί ἡ πρός χάριν τους αὐτοθυσία. Οἱ ἥρωες τῆς ἁγνότητας προτιμοῦσαν τόν ἔντιμο θάνατο παρά τήν ἀτίμωση. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέει: «Εἶναι δύσκολος αὐτός ὁ πόλεμος καί τίποτε δέν ἐνοχλεῖ ὅσο τό πάθος τῆς ἀσέλγειας». Καί προβάλλει σάν λαμπρό παράδειγμα ἁγνότητας τόν Πάγκαλο Ἰωσήφ. Ἄς θυμόμαστε τά λόγια τοῦ Ἰωσήφ: «Πῶς νά κάνω αὐτό τό κακό πράγμα καί πῶς νά ἁμαρτήσω ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ;». Ὁ μακαριστός Γέροντάς μας ἀρχιμ. Χριστόδουλος, γιά νά προτρέψει ὅλους μας καί κυρίως τούς νέους καί τίς νέες νά ποθήσουν τήν ἀληθινή ἡδονή καί χαρά, πού προσφέρει ἡ ἁγνή καί σώφρων ζωή, συνέταξε καί ἐκφώνησε τόν βίο δύο ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΩΝ ΤΗΣ ΑΓΝΟΤΗΤΑΣ, τοῦ δικαίουἸωσήφ τοῦ Πάγκαλου καί τοῦ Ὁσίου Μωυσέως τοῦ Οὔγγρου, τά ὁποία καί ἐκδίδουμε πρός ψυχικήν ὠφέλειαν ὅλων μας.