Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στους ληστές και λήσταρχους πού κατάγονταν από κωμοπόλεις και χωριά της Λοκρίδας και στους ληστές και λήσταρχους που δεν ήσαν γηγενείς αλλά έδρασαν στην Λοκρική γη. Συναντάμε ληστές από είκοσι δύο χωριά και κωμοπόλεις: Αγία Μαρίνα, Άγιο Ιωάννη, Άγιο Κωνσταντίνο, Άγναντη, Αταλάντη, Βελίτσα (Τιθορέα), Δαδί (Αμφίκλεια), Δρακοσπηλιά (Θερμοπύλες), Δραχμάνι (Ελάτεια), Έξαρχο, Ζέλι, Καραβίδια, Κυπαρίσσι, Μαλεσίνα, Μαρτίνο, Μελιδόνι, Μόδι, Μώλο, Ντερνίτσα (Δερνίτσα, Τιθρώνιο), Ρεγγίνι, Ρετζέρι (Καλλίδρομο) και το Σουλέμπεη (Παναγίτσα). Ακολουθεί η καταχώρηση κατά χρονολογική σειρά των διαφόρων ληστρικών κρουσμάτων που έλαβαν χώρα στην πολύπαθη από πλευράς ληστοκρατίας Λοκρίδα επί έναν αιώνα (1840-1942). Στο δεύτερο μέρος καταγράφεται λεπτομερώς η εισβολή των ληστοσυμμοριών των κακούργων Πανουργιά και Μητροφονιά στην Τοπόλια Παρνασσίδας την νύκτα της 30στής προς 31ην Δεκεμβρίου 1855, η δολοφονία της γυναίκας του δήμαρχου της κωμόπολης αυτής και η αιχμαλωσία δύο μικρών κοριτσιών του που οι ληστές τα οδήγησαν στο Χάνι του Κατίκου στον Κραβασαρά Λοκρίδας (τώρα Βασιλικά Βοιωτίας) και τα κράτησαν όμηρους ενόψει της αναμονής καταβολής λύτρων από τον δήμαρχο. Καθώς καθυστερούσε η καταβολή των λύτρων από τον δήμαρχο για λόγους ανεξάρτητους από την θέλησή του, οι ληστές κατακρεούργησαν τα κορίτσια.