Η αιφνιδίως αφυπνισθείσα Ευρώπη μετά την απροσδόκητη κατάληψη της Αλβανίας από την Ιταλία στις 7 Απριλίου 1939 κινητοποίησε τα αντανακλαστικά της Γαλλίας και της Αγγλίας με τη διαδικασία των εγγυήσεων για την ακεραιότητα της Ελλάδας, που τώρα γειτνίαζε αμεσότερα με μια επικίνδυνη δύναμη της ευρωπαϊκής σκηνής η οποία ανήκε στα ολοκληρωτικά καθεστώτα που επεδίωκαν τη δημιουργία μιας Νέας Ευρώπης. Η πολιτική ευελιξία και πονηριά του Μουσολίνι τον οδήγησε πρώτον αυτόν να σπεύσει να εγγυηθεί την ακεραιότητα της χώρας με δεσμεύσεις της Ιταλικής Κυβέρνησης και προς το Φόρεϊν Όφις και προς τον έλληνα πρωθυπουργό I. Μεταξά με προφανή σκοπό να αποκρύψει τις πραγματικές του προθέσεις. Παράλληλα με αυτές τις εγγυήσεις, η Κυβέρνηση των ΗΠΑ έσπευσε στις 14 Απριλίου να ζητήσει από την Ιταλία και τη Γερμανία να παράσχει εγγυήσεις για μη επίθεση κατά των ευρωπαϊκών κρατών και των κρατών της Ανατολικής Μεσογείου, ενέργεια που προκάλεσε την άμεση και οργισμένη αντίδραση του Χίτλερ. [...]