Ο Ολυμπιακός ήταν, είναι και θα είναι κάτι περισσότερο από ομάδα… Στον παλμό της κερκίδας ο δαφνοστεφής αιώνιος έφηβος μεταμορφώνεται κάθε φορά σε σύμβολο αγώνα: του αγώνα ενός ζωντανού Θρύλου που ενώνει και εμπνέει, υπερβαίνει τα όρια του γηπέδου και κατακλύζει την καρδιά ενός λαού… Σαράντα τέσσερις συγγραφείς μέσα από τις ιστορίες τους μοιράζονται μνήμες και αποτυπώνουν συναισθήματα· το πάθος της νίκης, το παραλήρημα στους θριάμβους, την απογοήτευση στις ήττες, αναβαπτίζοντας τον αναγνώστη στην ιστορία του Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς...
Δεδομένου ότι η λογοτεχνία δεν μπορεί παρά να συνομιλεί και με την εποχή της, εδώ λοιπόν η δική μας πολιτική, ηθική και αισθητική ανάγκη να μιλήσουμε για το θέμα των Τεμπών υπό την ιδιότητά μας ως λογοτεχνών, ώστε να στοιχίσουμε τη λογοτεχνική γραφή με την κοινωνική φωνή για δικαιοσύνη και δημοκρατία, να αποτίσουμε φόρο τιμής στη μνήμη των νεκρών, να συμπαραταχθούμε στον αγώνα των συγγενών και να διασώσουμε για τους κατοπινούς τη λογοτεχνική βίωση όσων συνέβησαν...
Πενήντα χρόνια έχουν περάσει από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο: ένα γεγονός οργανωμένο και ολετήριο, που έχει διαμορφώσει το μεταπολιτευτικό συλλογικό ασυνείδητο και έχει αφήσει ανεπούλωτα τραύματα στην ψυχή και το μυαλό τόσο των Κυπρίων όσο και των Ελλήνων...
Σαράντα τέσσερις συγγραφείς γράφουν για την Κωνσταντινούπολη, την Πόλη, την Ιστανμπούλ… Ανήκοντας οι περισσότεροι –αυτοί οι «λίγοι και αμέτρητοι»– στην τελευταία γενιά που μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, οι ιστορίες τους συνιστούν πολύτιμες ψηφίδες μνήμης και νοσταλγίας στο ζωντανό μωσαϊκό της Πόλης των πόλεων...