Ένα πυκνό, σπάνιας ομορφιάς, πολυδιαβασμένο, πολυσυζητημένο, ολιγοσέλιδο βιβλίο, θρυλικό πια, που θαρρείς πηγαίνει από γενιά σε γενιά, από τον παππού στον εγγονό, δίχως να χάνει στο διάβα του χρόνου ούτε στάλα απ’ την ικμάδα του ούτε ρίνισμα από τη ρώμη του, κι ας έχουν κυλήσει εκατό και πλέον έτη από την πρώτη του εμφάνιση...
"Ήττα, ήττα μου, αθάνατο θάρρος μου, συ κι εγώ θα γελάμε μαζί με την καταιγίδα και θα σκάβουμε τάφους για κείνα όλα που πεθαίνουν μέσα μας και θα στεκόμαστε αποφασιστικά στον ήλιο και θα είμαστε επικίνδυνοι"....
"Εσείς χτίσατε τις πυραμίδες πάνω στις καρδιές των σκλάβων, αλλά οι πυραμίδες στέκονται τώρα πάνω στην άμμο, μνημονεύοντας στους αιώνες τη δική μας αθανασία και τη δική σας εξαφάνιση"....
Σε ένα κόσμο εγκλωβισμένο στο τετράγωνο βάθρο της Λογικής, ο Τρελός αντιπροσωπεύει το παράδοξο, ό,τι δε συμφωνεί με τους κανόνες της κατεστημένης τάξης πραγμάτων....