Ισπανόφωνη πεζογραφία (Αργεντινή) - Μυθιστόρημα

Η Νούριτ Ίσκαρ, πρώην επιτυχημένη συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων στα όρια της κρίσης της μέσης ηλικίας, αναλαμβάνει να καλύψει για μια εφημερίδα το χρονικό της έρευνας της δολοφονίας ενός πλούσιου επιχειρηματία, σε ένα από τα ακριβότερα ιδιωτικά προάστια του Μπουένος Άιρες...

Σχεδόν πάντα το πρόβληµα ξεκινά στα σπίτια –ήδη έχουν καταγραφεί χιλιάδες περιπτώσεις στο Βανκούβερ, το Χονγκ Κονγκ, το Τελ Αβίβ, τη Βαρκελώνη, την Οαχάκα– και διαδίδεται ταχύτατα σε όλα τα µήκη και τα πλάτη της γης...

Η Κάτκα Φυρστοβά καταφτάνει στην πρωτεύουσα της Αργεντινής για να βρει ένα σημαντικό έμβλημα της κουλτούρας της Πράγας που, εν μέσω ναζιστικής ανόδου, εξάγεται από μια ομάδα μυημένων στον εβραϊκό μυστικισμό...

Μια ευυπόληπτη οικογένεια πιστών καθολικών. Τρεις αδερφές με την αδελφοσύνη τους να έχει μετατραπεί σε πραγματικό πεδίο μάχης, μια μητέρα που βάζει την πίστη της πάνω απ’ τις κόρες της κι ένας στοργικά απόμακρος πατέρας.

«Κάπου κάπου εμφανιζόταν ένας ξένος, κάποιος που ελισσόταν ανάμεσα στ’ αυτοκίνητα ερχόμενος απ’ την άλλη πλευρά του αυτοκινητόδρομου ή από τις εξωτερικές σειρές της δεξιάς κι έφερνε κάποια είδηση, πιθανότατα ανακριβή, που ταξίδευε από αυτοκίνητο σε αυτοκίνητο κατά μήκος πυρωμένων χιλιομέτρων...

«Καθώς πλησίαζε, κατάλαβα ότι ήταν μεθυσμένος, αλλά εγώ δεν είχα πρόβλημα μ’ αυτό...

Με μια λέξη που δεν απαντάται στο βιβλίο διαλέγει να τιτλοφορήσει το μυθιστόρημα που του χάρισε το Βραβείο Dashiell Hammett 2007 ο Λεονάρδο Ογιόλα: Τη λέξη «chamamé» που θα μπορούσε να αναφέρεται τόσο σε μια απ’ τις τοποθεσίες στις οποίες εκτυλίσσεται η δράση,

Μπουένος Άιρες, 1927...

Η Ινές, μια νοικοκυρά της μεγαλοαστικής τάξης, ανακαλύπτει ότι ο άντρας της την απατά. Μετά το πρώτο σοκ, θα αποδυθεί σε μια αγωνιώδη προσπάθεια προκειμένου να πείσει τον εαυτό της (και τους αναγνώστες) ότι τα πάντα εξακολουθούν να είναι τέλεια στον επίπλαστο μικρόκοσμο του γάμου της.

Μπουένος Άιρες, 1976. Ο περονισμός έχει δείξει το αληθινό του πρόσωπο, ο ίδιος ο Περόν έχει πεθάνει και η διακυβέρνηση της τελευταίας του συζύγου, Ισαμπέλ, ουσιαστικά θ’ ανοίξει το δρόμο για τη δικτατορία του Βιδέλα, την πιο αιματοβαμμένη δικτατορία στην ιστορία της Αργεντινής.

Όλοι πιστεύουν ότι η Ρίτα αυτοκτόνησε. Όλοι, εκτός από την Ελένα, τη μητέρα της. Επειδή η Ελένα ξέρει. Επειδή η Ελένα, όπως κάθε μητέρα, είναι γεμάτη βεβαιότητες που οδηγούν σε αβεβαιότητες.

Αργεντινή, 1975. Δυο κρατούμενοι στο ίδιο κελί. Μια αλλόκοτη απόπειρα συμβίωσης ενός αντικαθεστωτικού και ενός ποινικού, που μόνο στο διεστραμμένο μυαλό κάποιου κυνηγού κεφαλών της τότε λανθάνουσας δικτατορίας θα μπορούσε να έχει κάποιο νόημα.

"Αντιμυθιστόρημα", "Xρονικό μιας τρέλας", "Ένα βίαιο τράνταγμα από το γιακά", "Κάτι σαν ατομική βόμβα", "Ένα κάλεσμα προς την αναγκαία αταξία", "Ένα γιγάντιο ευφυολόγημα", "Ένα ψέλλισμα"....

Έπειτα από ένα αυτοκινητικό δυστύχημα, ένας δημοσιογράφος ξυπνάει στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, σε μια ξεχασμένη γωνιά της Παταγονίας (κι εδώ η Παταγονία θυμίζει κυριολεκτικά την άκρη της Γης)....

Τι κοινό υπάρχει ανάμεσα σε μια ποινικολόγο, μια πρώην "Μις Βολιβία", έναν αποστεωμένο ομοσπονδιακό μπάτσο, τον ξεναγό ενός χλιδάτου κρουαζιερόπλοιου και την αγορά του Ριατσουέλο, αυτό "το μικρό κομμάτι της σαθρής γεωγραφίας του ξεροπόταμου που χωρίζει τη ματαιόδοξη πρωτεύουσα της Αργεντινής απ’ την επαρχιακή "no man’s land"";