Ρωσική πεζογραφία - Νουβέλα

Ένα βράδυ, κατά τη διάρκεια των λευκών νυχτών στην Αγία Πετρούπολη, όπου ο χρόνος μοιάζει να παγώνει και η μέρα συναντάει τη νύχτα σε ένα αιώνιο ημίφως, ένας ονειροπόλος νεαρός, καθώς περιπλανιέται στους δρόμους της πόλης, συναντάει μια γοητευτική κοπέλα...

Ο Τολστόι είναι πιστός της ζωής, και προπάντων υπερασπίζεται τη ζωή ενάντια στο θάνατο...

Οι σχέσεις εξουσίας-εξάρτησης ήταν σχέσεις προσώπου με πρόσωπο μεταξύ ανθρώπων και απέναντι στον Θεό...

Η αριστουργηματική νουβέλα του Λέοντος Τολστόι Σονάτα Κρώυτσερ ξεκινά με μιαν ευαγγελική ρήση του Ματθαίου...

-

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΥΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ είχε μια ανεπανάληπτη διαδρομή...

Το «συναισθηματικό μυθιστόρημα» ΟΙ ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ αν και ανήκει στα πρώιμα έργα του Ντοστογιέφσκι συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ωραιότερα...

Συμβαίνει μια μέρα ζεστή, πνιχτική, να μαυρίζει ξαφνικά ολόκληρος ο ουρανός και να ξεσπάει η μπόρα όλο βροχή και φωτιά πάνω στη γη τη διψασμένη...

Με αφορμή το πραγματικό περιστατικό ενός «συνηθισμένου» ερωτευμένου ζευγαριού που αναζητά εξόριστο την τύχη του, ο Λέων Τολστόι δράττεται της ευκαιρίας να συνταχθεί με τον πολωνικό λαό και να στηλιτεύσει την απάνθρωπη πολιτική των τσάρων που είχαν μετατρέψει τη Ρωσία σε κάτεργο, όχι μόνο για τον δικό τους λαό αλλά και για τους όμορους, όπως ήταν ο πολωνικός...

Ο έρωτας του Μίτια είναι η πιο γνωστή νουβέλα του νομπελίστα Ιβάν Μπούνιν κι η πρώτη πού γράφει ως εμιγκρές, μακριά από τη Ρωσία...

Ένας σύζυγος στέκεται μπροστά στη νεκρή γυναίκα του και λίγο λίγο καταφέρνει να συγκεντρώσει τις σκέψεις του...

Ο κροκόδειλος του Ντοστογιέβσκη δεν ασκεί μόνο έμμεση κοινωνική κριτική στα κακώς κείμενα της εποχής αλλά συνιστά και ένα δριμύ κατηγορώ για την αναξιοπιστία του Τύπου και την απουσία δημοσιογραφικής ηθικής...

Η νουβέλα «Το άσβηστο φεγγάρι» είναι η μυθιστορηματική απόδοση των θρύλων που κυκλοφορούσαν για τον θάνατο του Μιχαήλ Φρούνζε (1885-1925), του πολέμαρχου των Μπολσεβίκων κατά τον ρωσικό Εμφύλιο πόλεμο, βασικό ανταγωνιστή του Στάλιν και του Τρότσκι...

Σε αυτή τη διαχρονικά επίκαιρη νουβέλα, ο σπουδαίος, κλασικός πια, Ρώσσος συγγραφέας, Νικολάι Λεσκώφ (τον οποίο θαύμαζε ο Τολστόι και προς τον οποίο αναγνώριζε μεγάλο λογοτεχνικό χρέος, ο Τσέχωφ) καταπιάνεται με το ζήτημα της ιδιοσυγκρασιακής και πολιτισμικής σύγκρουσης Ανατολής και Δύσης...

Το πρώτο έργο Πόση γη χρειάζεται ο άνθρωπος έχει ως θέμα την απληστία και την ακόρεστη ματαιοδοξία του ανθρώπου να αποκτήσει όσο το δυνατόν περισσότερα...