✔ “Η αναδοχή ως θεσμός παιδικής προστασίας, είναι παράλληλα μια υπέρτατη, υπερβατική πράξη αγάπης και γενναιοδωρίας, καθώς σημαίνει ότι μπορείς να φροντίσεις, να αγαπήσεις και να δεθείς με το παιδί κάποιου άλλου, χωρίς οπωσδήποτε να θες να το κάνεις δικό σου...
Η διαχείριση της γνώσης και η καινοτομία στην εκπαίδευση μπορούν να συμβάλλουν στην αποτελεσματική, ποιοτική, σύγχρονη αλλά και πιο αναβαθμισμένη μάθηση στα πλαίσια της εκπαίδευσης του 21ου αιώνα...
Θα θέλαμε, εμείς οι άνθρωποι, να ξεχνάμε για να μην πονάμε; Να περπατάμε στους δρόμους και να μη θυμόμαστε από που ήρθαμε και που πάμε; Να μην έχουμε πια ούτε όνομα, ούτε διεύθυνση, και να μας καθορίζει πλέον το μπλε ταγέρ που φοράμε;
«Ένας ξαφνικός, κεραυνοβόλος έρωτας, αναζητούσε ρίζες να στεριώσει και να προστατευτεί από την καταιγίδα και το κύμα που είχε αρχίσει να φουσκώνει, και ήταν θέμα χρόνου να σκάσει απειλητικό στην προκυμαία της Σμύρνης...
Ορίζουμε, άραγε, τις ζωές μας; Και αν ναι, πόσο βαθιά; Βγαίνουν όλα τα κομμάτια μας στην επιφάνεια; Και αν είναι σκοτεινά; Πως τα διαχειριζόμαστε; Βγαίνουν στο φως όλα όσα γίνονται εντός των τειχών; Και όταν τα τείχη γίνονται πελώρια; Αδιαπέραστα; Πως προχωράμε; Τελικά, ποιος είναι ο νικητής και ποιος ο χαμένος στα παιχνίδια της ζωής; Πόσο στρατηγικά μπορείς να παίξεις το παιχνίδι, όταν αφήνεις τα πάθη σου να σε κυριεύσουν; Ζωές εν τάφω, όπως λέει και ο Μυριβήλης...
Γαλουχημένοι με προκαταλήψεις από τη μια και εγκλωβισμένοι σε στερεότυπα από την άλλη, οι περισσότεροι από μας ζούμε μια ζωή σαν να ‘ναι δανεική και ξένη...