Η Αντιγόνη του σήμερα και η Αντιγόνη του χτες απαιτούν να κηδέψουν με δόξα και τιμή ό,τι αξίζει να κηδευτεί, να θρηνήσουν γι’ αυτό. Φορούν το γαμήλιο λευκό φόρεμά τους για τη σημαντικότερη μέρα της ζωής τους. Τον θάνατό τους. Μόνο που η Αντιγόνη του αρχαίου ποιητή βαδίζει περήφανα προς έναν θάνατο ηρωικό, που τον ύμνησαν οι αιώνες. Η σημερινή, καθημερινή Αντιγόνη του Ανδρέα Φλουράκη, καταβεβλημένη απ’ την αντιηρωική εποχή που την καταπίνει, αφήνει την ψυχή της να πεθάνει και θάβεται σε ένα σκοτεινό installation κατανάλωσης.