Το θέμα δεν είναι να γίνουμε κύριοι των διδασκαλιών της επιστήμης του Πνεύματος με τον νου, αλλά να διαποτίσουμε μ αυτές τα αισθήματα, μάλιστα τη ζωή ολόκληρη. Μόνο με τέτοια διαπότιση βιώνει κανείς κάτι από την Αλήθεια τους. Αλλιώς παραμένουν αυτές μόνο κάτι που "μπορούμε να πιστεύουμε και επίσης να μην πιστεύουμε". Κατανοημένες σωστά οι Αλήθειες της επιστήμης του Πνεύματος, θα δώσουν στον άνθρωπο μια αληθινή βάση για τη ζωή, θα του επιτρέψουν να γνωρίσει την αξία του, την αξιοπρέπειά του και την οντότητά του, θα του δώσουν το ανώτατο θάρρος για την ύπαρξη. Διότι τον διαφωτίζουν για τη σχέση του με τον Κόσμο γύρω του. Του επισημαίνουν τους υψηλότατους στόχους του, το αληθινό πεπρωμένο του. Κι αυτό το κάνουν κατά τρόπο που είναι στα μέτρα των απαιτήσεων του παρόντος, ώστε να μη χρειαστεί να πιαστεί στην αντίφαση μεταξύ πίστης κι επιστήμης. Μπορεί να είναι κανείς σύγχρονος ερευνητής της επιστήμης και του Πνεύματος ταυτόχρονα. Δίχως άλλο πρέπει να είναι κανείς και το ένα και το άλλο με αληθινή έννοια...