Έτσι άρχισα να γράφω στιγμές και συναισθήματα... Συντρίμμια μιας άτυχης ημέρας που δεν έζησα.... σταγόνες λήθης, απογεύματα χωρίς τσάι, χωρίς εμένα... Και έτσι ήρθε η ποίηση, η ομορφότερη όλων, η πέτρα στην ησυχία της λίμνης, η αποθέωση του ιδανικού εαυτού...