Είχα την έμπνευση να ονομάσω “γενναίους” όλους αυτούς τους μοναχικούς, τους περίεργους, τους φευγάτους που σίγουρα δεν περνούν απαρατήρητοι! Μετά από χρόνια έρευνας και παρατήρησης κατέγραψα κάποια κοινά χαρακτηριστικά, με κυρίαρχο τα παιδικά τους χρόνια, τη γενναιοδωρία, το χιούμορ, τη μη αποδοχή της βίας και της αδικίας, τον σεβασμό στη φύση και στο περιβάλλον και πολλά άλλα. Όποια και αν είναι αυτά, σε καμιά περίπτωση δεν τα θεωρώ προτερήματα ή ελαττώματα, γιατί και τα ελαττώματα μπορούν να γίνουν κίνητρο για αυτοβελτίωση. Αν το δοκίμιο δεν αποτελέσει απόδειξη για την ύπαρξη των γενναίων, τότε κοιτάξτε γύρω σας στο περιβάλλον σας, στα παιδιά σας και στους φίλους σας και σεβαστείτε με ενσυναίσθηση και αγάπη τη διαφορετικότητα κάθε ατόμου, και ας μην ανήκουν στους “γενναίους” του βιβλίου. Μόνον τότε αυτό το δοκίμιο θα έχει πετύχει τον στόχο του…