Η συνειδητοποιημένη αντίληψη των πληροφοριών που συλλαμβάνουν οι αισθήσεις μας δύναται να μας κάνει «εξυπνότερους» και βαθύτερα σκεπτόμενους, κάνοντας τον δρόμο προς την γνώση του εαυτού ευκολότερο. Στην Α’ Ενότητα αυτού του βιβλίου μπαίνουν οι βάσεις της έρευνας αυτής, καθώς δεν μπορεί κάποιος να μιλήσει για την Τέχνη αν πρώτα δεν ορίσει τις έννοιες «Κοινωνία» και «Επικοινωνία», όπως και τον όρο «Άνθρωπος», όπου είναι αυτός που απαρτίζει μια κοινωνία και επικοινωνεί. Η χρήση της «Γλώσσας», παρότι είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, βρίσκεται σε κρίση, λόγω της αλλοίωσης των εννοιών των λέξεων, δημιουργώντας έριδες μεταξύ των ανθρώπων. Αυτές οι διαπιστώσεις αναδεικνύονται στην Ενότητα αυτή, δίνοντας συγχρόνως και τις λύσεις για την αντιμετώπιση αυτών των κρίσεων. Στην Β’ Ενότητα παρουσιάζεται ο Κώδικας της Οπτικής Επικοινωνίας, όπως είναι αποδεκτός σε διεθνές επίπεδο από την επιστημονική και καλλιτεχνική κοινότητα, χρησιμοποιώντας αρκετά παραδείγματα για την καλύτερη κατανόησή του. Τα παραδείγματα αυτά εφαρμόζονται και στην Ελληνική Τέχνη σε διάφορες μορφές της, ώστε ο αναγνώστης να συνδέσει τον Κώδικα αυτόν με εκείνα που του είναι γνώριμα, συνειδητοποιώντας τις αληθινές αξίες τους. Στην Γ’ Ενότητα γίνεται έρευνα στον τρόπο χρήσης του Κώδικα της Οπτικής Επικοινωνίας ώστε να περνούν υποσυνείδητα μηνύματα στους θεατές, μέσα από την Τηλεόραση, τον Κινηματογράφο, τις παιδικές σειρές Κινουμένων Σχεδίων, την Διαφήμιση, την Ενδυμασία ή την Κόμμωση, αλλά και άλλα μέσα. Όμως, βεβαίως, η γνώση του Κώδικα αυτού μπορεί να βοηθήσει τον άνθρωπο να κατανοήσει και να κρίνει κάθε είδους τέχνη, όπου επ’ αυτού του πεδίου δίνονται επίσης κάποια παραδείγματα.