Ο σκοπός αυτού του έργου μπορεί να εκφραστεί ως εξής: να δείξει ότι η Φύση δεν είναι «μια τυχαία συνένωση ατόμων» και να αποδώσει στον άνθρωπο τη δικαιωματική θέση του στη σκηνή του Σύμπαντος να διασώσει από την υποβάθμιση τις αρχαϊκές αλήθειες που αποτελούν τη βάση όλων των θρησκειών και να αποκαλύψει, ως ένα βαθμό, τη θεμελιώδη ενότητα από την οποία πήγασαν όλες τους και τέλος να δείξει ότι η απόκρυφη όψη της Φύσης δεν προσεγγίστηκε ποτέ από την επιστήμη του σύγχρονου πολιτισμού.
Αν αυτά επιτευχθούν σε κάποιο βαθμό, η συγγραφέας θα είναι ικανοποιημένη. Γράφεται για την υπηρεσία της ανθρωπότητας και πρέπει να κριθεί από την ανθρωπότητα και τις μελλοντικές γενιές. Η συγγραφέας δεν αναγνωρίζει κανένα άλλο κατώτερο δικαστήριο. Στην προσβολή είναι συνηθισμένη με τη συκοφαντία έρχεται σε καθημερινή επαφή στη δυσφήμιση χαμογελάει με σιωπηλή περιφρόνηση.