Ένα οδοιπορικό στα δύσβατα μονοπάτια της ψυχής της Μυρτώς, εκεί που καμιά ηλιαχτίδα δεν κατάφερε να εισχωρήσει ή δεν άφησε το πέρασμα της. Ένα ερωτικό πάθος, που καιροφυλακτούσε χρόνια, σαρώνει χωρίς οίκτο μια μεγάλη φιλία και το ανελέητο κυνήγι του παρελθόντος την οδηγεί στην απέναντι όχθη. "... Η Μυρτώ χάθηκε κρυμμένη σ ένα σύννεφο, με τα χέρια γεμάτα αστέρια. Κι εκεί, στο βάθος του ορίζοντα, πίσω από τ ολόγιομο φεγγάρι βλέπει τα τεράστια μπλε μάτια της Ελένης να την καλωσορίζουν".