Γαυγίστε χαρωπά, πιστά σκυλιά μου, γοργόποδά μου εσείς λαγωνικά, σκυλιά των Αχαιών και του Πριάμου, κι ασύφταστα σκυλιά μου κρητικά, που ακολουθάτε εσείς την Αγροτέρα, εκείνην που όλη η χτίσις ανυμνεί, και τη λατρεύετε όλα σαν μητέρα- κι αλίμονο αν κανείς τη δει γυμνή. Γαυγίστε πια και μη σας μέλει, σκύλοι, γιατί έχετε προγόνους ιερούς: του Άδη φυλά ο Τρικέφαλος την πύλη κι ο Άνουβις ταριχεύει τους νεκρούς.