…Έπλητα κάπως και περπατούσα πάνω-κάτω, ανάμεσα στο πικ-απ και το παράθυρο, ενώ ο Μπερτράν μιλούσε για τα μαθήματα. Έσκυψα πάνω από το πικ-απ, παρατηρώντας τον δίσκο ν’ανεβαίνει σιγά, σχεδόν ευγενικά, σαν ένα μάγουλο που πρόσφερε τη γυαλιστερή επιφάνειά του στον σάπφειρο, όταν, χωρίς συγκεκριμένο λόγο, με κυρίεψε ένα βίαιο συναίσθημα ευτυχίας…