Στις περίκλειστες λίμνες Λες καμωμένες από διάφανο κρύσταλλο Αντικάτοπτρα βυθισμένων κόσμων Εκεί όπου εφορμούν τα όνειρα Σε μεταμεσονύκτιες τυμβωρυχίες Με ελεύθερες καταδύσεις Ολόγυμνα Όπως παλιά οι σφουγγαράδες Στις σκοτεινές αβύσσους Για να αδράξουν Λείψανα αρχαίων πόλεων Λησμονημένα μνήμης ναυάγια Θαμμένα στην υγρή σκόνη Της υλής των πυθμένων Ακρωτηριασμένα αγάλματα Αγγέλων έκπτωτων Κι ολόχρυσους τύμβους Μύθους ασύλητους Καταδύοντας Στους σπειρωτούς λαβύρινθους Εκεί στων υδάτων αδύτων τα άδυτα Στις ρηγματώσεις υποθαλάσσιων ηφαιστείων Και να φυτέψουν Τουλίπες πέτρινες Και διάφανα ηλιοτρόπια...