«Ο Εισβολέας» είναι μια νουβέλα για τη μνήμη και τα αλλεπάλληλα σπιράλ της ζωής, με αναλαμπές στιγμών σε παρελθόντα και παρόντα χρόνο. Κι όλα να τα έχουμε ζήσει, πάντα θα υπάρχει μια ανοιχτή χαραμάδα να μπαίνει φως και να φωτίζει ιστορίες. Μέσα από μια αφήγηση που κινείται ανάμεσα στο τότε και το τώρα, ζωντανεύει η πορεία μιας γυναίκας ενενήντα χρόνων με μια ιστορία που επαναλαμβάνεται, κάνει κύκλους, συναντά και συναντιέται, αφηγείται, δακρύζει και γελά. Αντλώντας από προσωπικές μνήμες, προφορικές αφηγήσεις, τα έθιμα του Πόντου, αλλά και τις σκιές της πρόσφατης πανδημίας, το βιβλίο είναι φόρος τιμής στις γιαγιάδες της συγγραφέως: τη Ροδή, που δεν μιλούσε ποτέ για τίποτα προσωπικό, και τη Ζωή, που είχε μπερδέψει την αλήθεια με το ψέμα και κανείς δεν ήξερε τι απ’ όλα ισχύει. Μια λογοτεχνική κατάδυση στη συλλογική και την προσωπική μνήμη, όπου, όπως συμβαίνει πάντα, καμία εισβολή δεν περνά χωρίς να αφήσει το αποτύπωμά της -μετά απ’ αυτήν, τίποτα δεν είναι πια το ίδιο.