Ποιοι ήταν πραγματικά οι κλέφτες της Πελοποννήσου; Ήταν ήρωες, αγωνιστές ή απλοί περιθωριακοί που επιδίωκαν την επιβίωση και την ελευθερία σε μια υπόδουλη κοινωνία; Και πώς τους αντιμετώπισαν οι προύχοντες και οι υπόλοιπες ηγετικές ομάδες της επαναστατικής Ελλάδας; Τα Αποµνηµονεύµατα των αγωνιστών του 1821 αποτελούν πολύτιµες µαρτυρίες της Επανάστασης, ρίχνοντας φως στις εντάσεις, τις αντιθέσεις και την πολυπλοκότητα µιας εποχής που διαµόρφωσε την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων. Μέσα από προσεκτική ανάλυση των Αποµνηµονευµάτων και άλλων ιστορικών πηγών, αυτό το βιβλίο επιχειρεί να αναδείξει τη σύνθετη εικόνα των κλεφτών: άλλοτε ήρωες, άλλοτε αντιήρωες, πάντα όµως πρωταγωνιστές σε µια σκληρή εποχή αντιπαραθέσεων και κοινωνικών ανατροπών. Οι µαρτυρίες των Δεληγιάννη, Παπατσώνη, Κολοκοτρώνη και άλλων αγωνιστών σκιαγραφούν µια ζωντανή αλλά και αντιφατική εικόνα των κοινωνικών οµάδων της Πελοποννήσου, φέρνοντας στο φως την ένταση µεταξύ κλεφτών και προκρίτων, που συχνά φτάνει στα όρια της σύγκρουσης. Εστιάζοντας στις κοινωνικές συγκρούσεις, την καταδίωξη και την αντίσταση, το βιβλίο εξετάζει πώς η µνήµη της βιωµένης εµπειρίας διαµορφώθηκε και επαναπροσδιορίστηκε µετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, καθιστώντας τους κλέφτες σύµβολα του αγώνα και της εθνικής υπερηφάνειας. Πρόκειται για µια διεξοδική ιστορική µελέτη που προσκαλεί τον αναγνώστη να ανακαλύψει τις πολυδιάστατες πραγµατικότητες πίσω από τον µύθο του κλέφτη και να κατανοήσει τον ρόλο τους στη συλλογική µνήµη του ελληνικού έθνους.