Τον Πιέρ Πάολο Παζολίνι τον χαρακτήρισαν ως τον "τελευταίο ρομαντικό παρακμιακό, ο οποίος ανοίγει διάπλατα τη μόνη μισάνοιχτη πόρτα του ρεαλισμού, νοσταλγεί το μυστήριο της ζωής και τη φωτογραφίζει όπως είναι, ξε-περνώντας τον νεορεαλισμό και παραιτούμενος τελικά από την προσπάθειά του να τον αλλάξει. Είναι επίσης ο τελευταίος άνθρωπος της Αναγέννησης, ο οποίος κατηγορήθηκε, χλευάστηκε, ένας "πολύτλας" Οδυσσειακής μνήμης που, όπως ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι και ο Μιχαήλ Άγγελος, αγγίζει όλα τα πεδία της τέχνης, από τον κινηματογράφο μέχρι το θέατρο και τη λογοτεχνία, αφήνοντας το στίγμα του, γδέρνοντας και όχι ξύνοντας".
[...]
Σχεδόν τρία χρόνια, μετά το βιβλίο Πιέρ Πάολο Παζολίνι Κείμενα - Συνεντεύξεις - Επιστολές - Η δολοφονία, που κυκλοφόρησε από τις εκδ. 24γράμματα, προκύπτει ακόμη ένα βιβλίο, στην επέτειο των πενήντα χρόνων από τον βίαιο θάνατό του. Στο καινούργιο βιβλίο επικεντρώθηκα στον θάνατό του και σε αυτά που συνέβησαν πριν και μετά, στον αντίκτυπο που είχε ο θάνατός του στους ανθρώπους του περιβάλλοντός του, στη σχέση του με τις γυναίκες, ιδιαίτερα με τη μητέρα του, την ηθοποιό Λάουρα Μπέτι, και στην ομοφυλοφιλία του. Επίσης συμπεριλαμβάνονται κείμενα τα οποία αναφέρονται στη σχέση του με τον μεγάλο Ιταλό μαρξιστή διανοούμενο Αντόνιο Γκράμσι, τον Καρλ Μαρξ, τη θρησκεία, την Αρχαία Ελλάδα και την έννοια του ιερού. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στη σχέση του Παζολίνι με την μεγάλη Ελληνίδα ντίβα Μαρία Κάλλας.