"Είμαι ποτάμι, είμαι ένα ψάρι. Μια λέξη είμαι σ αλφαβητάρι. Παιδάκι είμαι, είμαι χορτάρι. Είμαι ό,τι εσύ και όλοι οι άλλοι". Η Πολυξένη, με τη βοήθεια των φανταστικών της φίλων, κατορθώνει να εκφραστεί και να ξεπεράσει όλα όσα την κάνουν να αισθάνεται αδύναμη, μόνη και πολύ πολύ ξένη.