Στην εποχή της βιασύνης και της λήθης, ο ποιητής Κώστας - Αριστείδης Φωτιάδης επιλέγει τον δρόμο της μνήμης και της αξιοπρέπειας. Μετρώντας τις λέξεις του με το παραδοσιακό μέτρο και την ομοιοκαταληξία, πλάθει έναν ποιητικό κόσμο γεμάτο τιμή, θλίψη, πίστη και πατρίδα. Η ποίησή του δεν είναι απλώς αφηγηματική· είναι ζωντανή παράδοση, ένας καθαρός χτύπος της καρδιάς του Πόντου. Με 217 στροφές, ολόψυχα αφιερωμένες στην ποντιακή φυλή, το έργο αυτό δεν είναι μια απλή συλλογή — είναι ένα λογοτεχνικό μνημείο. Κάθε στίχος γίνεται δάδα που κρατά αναμμένη τη φλόγα της ιστορικής μνήμης και της πολιτισμικής συνέχειας.