Η Τερέζα είχε μόνο ένα όνειρο: να γίνει σταρ, να ξεχωρίσει, να λάμψει. Τι κι αν μ’ αυτό δεν συμφωνούσαν η μητέρα της και ο παιδικός της έρωτας; Εκείνη είχε ήδη αποφασίσει να θυσιάσει τα πάντα. Και η κραυγή της μάνας της, την ημέρα που έφυγε από το σπίτι, θα την ακολουθούσε για την υπόλοιπη ζωή της. Όμως, το ταλέντο και οι ελπίδες δεν εγγυώνται την επιτυχία. Η μοίρα τής τα έφερε εντελώς διαφορετικά, αφού, μόνη κι άβγαλτη, έπεσε θύμα ενός δήθεν σπουδαίου δημοσιογράφου, που την εκμεταλλεύτηκε και την εξανάγκασε στην πορνεία. Και το όνειρο έγινε κόλαση. Η ζωή της γρήγορα μετατράπηκε σε μαρτύριο. Ένα μαρτύριο που την οδήγησε να χάσει και η ίδια το παιδί της. Και μια τέτοια κραυγή ψυχής βγήκε κι απ’ το δικό της στόμα. Ήταν αυτή η ίδια παράξενη κραυγή της κάθε μάνας που χάνει το παιδί της. «Το παιδί μου δεν πέθανε στο μαιευτήριο. Μου το κλέψανε. Μου κλέψανε την κόρη μου, μόλις τη γέννησα». Ένα μυθιστόρημα για τα όνειρα που πληγώνουν, για τη μητρική κραυγή που δεν σωπαίνει ποτέ… και για μια γυναίκα που αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες της.