Κείμενα της συνταγματικής συγκυρίας, γραμμένα στο Λυκόφως της Μεταπολίτευσης. Άρθρα στον τύπο και μελέτες για τα εκφυλιστικά και παρακμιακά συμπτώματα του πολιτικού συστήματος, για τη ματαιοπονία των αναθεωρήσεων, αλλά και για την εντυπωσιακή, παρά την κρίση, ανθεκτικότητα του Συντάγματος. Ο ελληνικός συνταγματισμός συνομίλησε, εν μέσω Μνημονίων, αντιτέθηκε στο ρεύμα, με διαλλακτικότητα και ηπιότητα με τον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο συνταγματισμό. Δεν άντεξε απλώς, προσαρμόστηκε. Το ίδιο προκύπτει και από τις συνταγματικές μελέτες του τόμου: για τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας, για τα θέματα της βιοηθικής και βιοτεχνολογίας, για το δικαίωμα στη ζωή, στην αναπαραγωγή και τεκνοποιία, για την αντιμετώπιση της μετανάστευσης, για τα δικαιώματα των ψυχασθενών, για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης. Τη στιγμή που το ατέλειωτο λυκόφως της Μεταπολίτευσης μας αφήνει κατακλυσμένους από αισθήματα πολιτικής μελαγχολίας και απογοήτευσης, φουντώνει μέσα μας η προσδοκία ενός Μετα-μεταπολιτευτικού πολιτικού συστήματος.