«Ο Antoine Watteau αποτελεί τελευταία εκδοχή μιας σειράς παλίμψηστων και συγγραφικών εγχειρημάτων. Εναρκτήριο λάκτισμα υπήρξε η προτροπή του σκηνοθέτη Βασίλη Κατσούπη το 2004. Μια κοπιαστική διαδρομή ώστε το λυρικό υποκείμενο να μεταπηδήσει από την υποκειμενική στη λεγόμενη αντικειμενική ποίηση. Όνειρα, προσχέδια, στιχουργικές κλακέτες, θεατρικά προπλάσματα και αναλόγια, σενάριο μικρού και μεγάλου μήκους, λιμπρέτο για κουκλοθέατρο, όπερα, χορόδραμα και μετά... ξανά όνειρα». * * * Με το συγκεκριμένο κωμειδύλλιο νιώθω σπάνιο πουλί καλοστεκούμενο πάνω σ᾿ αληθινό κλαδί.