Το 1946, το The New Yorker αφιέρωσε ολόκληρο το τεύχος του στη δημοσίευση του κειμένου που έμελλε να γίνει ο ορισμός της αντιπολεμικής λογοτεχνίας. Επιτροπή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης το κατέταξε ως «το καλύτερο δημοσιογραφικό έργο του 20ού αιώνα» και το TIME ως ένα από τα 100 καλύτερα (μη μυθοπλαστικά) βιβλία όλων των εποχών. Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ συγγραφέας στάλθηκε στην Ιαπωνία, εννέα μήνες αφότου οι ΗΠΑ έριξαν την πρώτη ατομική βόμβα. Η πύρινη σφαίρα «ντρόπιασε» τον ήλιο και τον αποκαθήλωσε από το ουράνιο στερέωμα. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, θερμοκρασίες 4.000°C και άνεμοι ταχύτητας 1.200 χλμ./ώρα εξαϋλωσαν ακαριαία 90.000 γυναίκες, παιδιά, άντρες… Η ζωή στην πόλη –ή ό,τι απέμεινε απ’ αυτήν– άλλαξε για πάντα. Στην αφήγηση του Hersey, πρωταγωνιστούν τα θύματα ενός εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας για το οποίο κανένας δεν λογοδότησε. Ογδόντα χρόνια μετά, που η βαρβαρότητα έχει γίνει νόμος και οι άνθρωποι νούμερα, αυτή η ιστορία τρόμου μοιάζει ακόμα ζωντανή – και απαιτεί να εντοπίσουμε τις επαναλήψεις της στο παρόν. Ο βραβευμένος με Πούλιτζερ δημοσιογράφος και συγγραφέας μπεστ σέλερ Τζον Χέρσι, το θεμελιώδες έργο αφηγηματικής μη μυθοπλασίας, το οποίο καθόρισε τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε τον πυρηνικό πόλεμο. Το βιβλίο Χιροσίμα είναι η ιστορία έξι ανθρώπινων όντων που έζησαν τη μεγαλύτερη ανθρωπογενή καταστροφή στην ιστορία. Ο John Hersey λέει τι έκαναν αυτοί οι έξι — ένας υπάλληλος, μια χήρα μοδίστρα, ένας γιατρός, ένας μεθοδιστής λειτουργός, ένας νεαρός χειρουργός και ένας Γερμανός Καθολικός ιερέας — στις 8:15 π.μ. στις 6 Αυγούστου 1945, όταν καταστράφηκε η Χιροσίμα με την πρώτη ατομική βόμβα που έπεσε ποτέ σε πόλη. Μετά παρακολουθεί την πορεία της ζωής τους ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα. Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες μετά την αρχική δημοσίευση αυτού του περίφημου βιβλίου, ο Τζον Χέρσι επέστρεψε στη Χιροσίμα αναζητώντας τους ανθρώπους των οποίων τις ιστορίες είχε πει. Η αφήγηση του για το τι ανακάλυψε γι’ αυτούς — η ποικιλία των τρόπων με τους οποίους ανταποκρίθηκαν στο παρελθόν και συνέχισαν τη ζωή τους — είναι τώρα το εύγλωττο και συγκινητικό τελευταίο κεφάλαιο της Χιροσίμα.