Το βιβλίο επικεντρώνεται σε μακρόχρονη ατομική και συλλογική εξελικτική διαδρομή συνδιαμόρφωσης θεωρητικού προσανατολισμού και εμπειρικής εμβάθυνσης στις ιδιαίτερες μορφολογίες της χωρο-κοινωνικής και χωρο-λειτουργικής διάρθρωσης. Tα κεφάλαια παρουσιάζουν το περιεχόμενο της ερευνητικής προσπάθειας, τον σχεδιασμό και την υλοποίηση των ερευνών πεδίου, τα ευρήματα, τη συνάφειά τους με τη συνθετότητα και τη διαφορετικότητα που συγκροτεί την πραγματικότητα. Εμβαθύνουν στο ιδεολογικό, εννοιολογικό και μεθοδολογικό περιεχόμενο των θέσεων, απεικονίσεων και πορισμάτων, στις προϋποθέσεις για διαφανή, δημοκρατική ενημέρωση και αξιολόγηση της αναπτυξιακής εξέλιξης. Οι ερευνητικές προσεγγίσεις, σε αντίθεση με τις ισχύουσες αντιλήψεις, αναδεικνύουν ποικιλία όψεων και ‘τόπων’ και, σε συνάρτηση με αυτές, τη δυνατότητα πολλαπλών απεικονίσεων και αναπτυξιακών επιλογών, αλλά και τη δυνατότητα ενίσχυσης δημοκρατικών θεσμών – όπως φαίνεται από τα πειράματα που υλοποιήθηκαν. Περαιτέρω και υπό το βάρος των προδιαγραφών του ευρωπαϊκού χώρου έρευνας, το κείμενο αναζητά, υπό το πρίσμα της εμπειρίας μας, διαδρομές ανανέωσης ενός ερευνητικού και εκπαιδευτικού λόγου πλησιέστερου στις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες μας, εναποθέτοντας βάρος στον ρόλο του δημόσιου φορέα, διευρύνοντας τη σημασία και τη συμβολή της κοινωνικής έρευνας. Τέλος, συνομιλεί με τη νέα γενιά πολιτών και τις απόψεις που αυτοί διαμορφώνουν, καταγράφοντας, μέσα από τη συνοπτική παρουσίαση ερευνητικών εργασιών, την εξελισσόμενη διαδρομή κατανόησης των κοινωνικο-χωρικών ζητημάτων.