Στο βιβλίο αυτό προσεγγίζονται ζητήματα της αισθητικής της ρωσσικής φιλοσοφικής σκέψεως του 19ου αϊ. Θα πρέπει να υπογραμμισθεί ότι η αισθητική, όπως εν γένει η φιλοσοφική σκέψη, στην Ρωσσία του 19ου αι., αναδεικνύεται και εδραιώνεται παράλληλα μέσα από την κριτικογραφία, την ακαδημαϊκή διδασκαλία και την εφαρμογή των αισθητικών κατηγοριών στα έργα τέχνης. Στο Α΄΄ κεφάλαιο προσδιορίζεται η σημασία της τέχνης και της λογοτεχνίας επί τη βάσει της κριτικογραφίας του γνωστού Ρώσσου κριτικού της λογοτεχνίας Βησσαρίωνα Μπελίνσκι (1811-1848). Εδώ ανήκει και το κριτικό έργο του Ν. Ντομπρολιούμπωφ (1836-1861). Ακολουθεί το δεύτερο κεφάλαιο, στο οποίο παρουσιάζεται η κριτική εκ μέρους των Ρώσσων διανοητών του 19ου αι. της αισθητικής της φιλοσοφίας του γερμανικού ιδεαλισμού, Ιδιαιτέρως δε των απόψεων του Ι. Καντ (1724-1804), του Φρ. Σέλλινγκ (1775-1854) και του Γ. Χέγκελ (1770-1831). Στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζονται οι αισθητικές αντιλήψεις των δύο κορυφαίων Ρώσσων μυθιστοριογράφων του 19ου αι., του Φ. Ντοστογιέφσκι (1821-1881) και του Λ. Τολστόι (1828-1910). Τέλος, έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τις προσεγγίσεις (Κεφ. Δ΄΄) του αποκαλουμένου πατέρα του ρωσσικού μαρξισμού Γ. Πλεχάνωφ (1856-1918). Ο Πλεχάνωφ αφιέρωσε μία σειρά άρθρων πάνω στην σχέση τέχνης και κοινωνικής πραγματικότητας. Η παρούσα μελέτη έρχεται να συμπληρώσει το υπάρχον βιβλιογραφικό κενό στην ελληνική βιβλιογραφία περί της αισθητικής και της φιλοσοφίας της τέχνης.