Από τον τίτλο η συλλογή προδιαθέτει για τη διαφάνεια της γραφής και το ευδιάκριτο των προθέσεων και των συναισθημάτων. Αυτή είναι η διαδρομή που ακολούθησαν για να μετουσιωθούν σε ποιήματα. Ποιήματα που πηγαίνουν βαθιά στις ρίζες και στις χαμένες στο χρόνο εικόνες, ποιήματα που ανασύρουν βιώματα και εμπειρίες ζωής. Ποιήματα που αγγίζουν την κοινωνική και την ιστορική αφήγηση, ποιήματα που κρύβουν μεταφυσικές ανησυχίες και ερωτήματα για το σήμερα. Η έλλειψη φόδρας από λέξεις, υποδηλώνει τη συνειδητή έκθεση του εσώτερου της δημιουργού, στη διαδικασία της δημόσιας κρίσης.