Υπάρχουν όνειρα που μας παρασύρουν στην αθέατη πλευρά του εαυτού μας, νύχτες που μας βυθίζουν στο σκοτάδι τους. Ένα τέτοιο καλοκαιρινό βράδυ, μια διάρρηξη με εφιαλτική τροπή θα επανακαθορίσει τον ψυχισμό της Αργυρώς Αποστολίδου, η οποία χρόνια τώρα διανύει αγόγγυστα τη δική της μοναχική πορεία, και θα την οδηγήσει σε ερεβώδη μονοπάτια. Ο Ασμοδαίος, ο δαίμονας της λαγνείας, θα καιροφυλακτεί παντού αλλάζοντας συνεχώς πρόσωπα. Πότε θα μετατρέπεται στον εκλιπόντα σύζυγο ή σε εραστή της μιας βραδιάς στο δωμάτιο κάποιου ξενοδοχείου ημιδιαμονής, πότε θα παίρνει τη μορφή συναδέλφου με προκλητικό βλέμμα ή συνταξιδιώτη με λάγνες κινήσεις, προσφέροντας μεν περιστασιακή ικανοποίηση, αλλά απαιτώντας ταυτόχρονα ως αντάλλαγμα την ίδια την ψυχή της. Και όταν η Αργυρώ θα παλέψει να απαλλαγεί οριστικά απ’ αυτόν, ο δρόμος δεν θα έχει πια επιστροφή.