Στο βιβλίο αυτό, θελήσαμε να φωτίσουμε την πολύπλευρη σχέση του εγκλήματος με την αστυνομική λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και την κοινωνία, μέσα από μια ποικιλία προσεγγίσεων. Η πρώτη ενότητα επικεντρώνεται στη μελέτη του αστυνομικού μυθιστορήματος, ενός λογοτεχνικού είδους που αντλεί από τις κοινωνικές και πολιτισμικές πραγματικότητες της εποχής του. Το ελληνικό νουάρ και οι συγγραφείς του χρησιμοποιούν το έγκλημα ως μέσο για να σχολιάσουν κοινωνικές παθογένειες, πολιτικές συγκρούσεις και προσωπικές τραγωδίες. Μέσα από τις αναλύσεις των κεφαλαίων, εξετάζονται οι πολλαπλές διαστάσεις του εγκλήματος, η πατριαρχία, η κρίση και οι διαπροσωπικές σχέσεις. Η δεύτερη ενότητα διερευνά την κινηματογραφική αποτύπωση της κρίσης στην Ελλάδα, μέσα από το έργο του Γιάννη Οικονομίδη. Οι ταινίες του Οικονομίδη αποτελούν ένα παράθυρο στις σκοτεινές πτυχές της ελληνικής κοινωνίας, αποκαλύπτοντας τη βία, την αποξένωση και τις ταξικές συγκρούσεις. Οι συγγραφείς της ενότητας αναλύουν τις ταινίες του μέσα από την εγκληματολογική, κοινωνιολογική και πολιτισμική τους διάσταση, φωτίζοντας τη σημασία τους για τη μελέτη της κρίσης.